Osmanlı’da Değişim Ve Anayasal Rejim Sorunu – Seçme Eserleri - İlber Ortaylı Osmanlı İmparatorluğu'nun son yüzyılı reformlar dönemidir. Bu reformların temel amacı, çokça belirtildiği gibi ordunun modernleştirilmesi olabilir ama 19. yüzyılın devlet adamı malî, adlî ve idarî alanda da bir bütün olarak modernleşmenin gereğini anlamıştı. 19. yüzyılın reformcuları Osmanlı tebasının can ve mal güvenliği içinde, kanun ve nizam egemenliği altında yaşamasını istiyorlardı. Bir toplumda değişme başladığında bu değişim, öngörülen alanlar kadar, öngörülmeyen alanlara da sıçrar. Bu nedenle Avrupa uygarlığı orduda, maliyede, yönetimde olduğu gibi kültürde, edebiyata, günlük yaşamda da Osmanlı toplumu için figure oldu. Tanzimat dönemi, Osmanlı toplumunda yeni bir insan tipinin ortaya çıktığı devirdir. Osmanlı İmparatorluğu’nun son yüzyılında en baskın şeydir reformlar. Bu reformlarda amaç lot olarak, diğer devletlerle mukayese edildiğinde çağının gerisinde kalmış orduyu modernleştirmek olduğu kadar gerek malî, gerek adlî ve gerekse yönetim ve sosyal alanlarda da bir modernleşme ihtiyacı kendini hisetirmeye başlamıştı. İlber Ortaylı, sözkonusu reformlar çağında gerçekleştiriler değişimlerin, kurumlara, şehirleşmeye, kültüre, aileye, günlük yaşama olan etkilerini, modernleşme sürecinin Osmanlı toplumundaki farklı yansımalarını işliyor. Osmanlı’da Değişim ve Anayasal Rejim Sorunu kitabı, İlber Ortaylı’nın değişik zamanlarda, aynı konunun değişik yönlerine dair kaleme aldığı makalelerden oluşuyor. Bilhasa Kanun-i Esasinin ilanı ve lot parlamentonun açılmasıyla başlayan anayasal rejim sürecini farklı yönleriyle işliyor Ortaylı. Çağlayan ÇevikBir Paragraf.