Hikayeden Çocuk - Onur Caymaz 19, Kasım. Edirne’de bir otel. Soğuk odada, hatıra ile anının farkını defterine yazmaya çabalayan adam, yılar evel aklına takılan soruya; kırdığı, sevdiği insanların arasından, kitaplarından derlenmiş bir seçki ve hatıralarıyla cevap veriyor. Hikâyeden Çocuk, Onur Caymaz’ın yayımlanmış ilk yazısının üzerinden geçen on beş yılı kutluyor; kibir vesikası değil, dağınık masasının mütevazılığı olarak okunmalı! Caymaz, bu özel kitapta, yazdıklarının yanında yazarlık hikâyesini açıyor okura. Gülten Akın’dan Orhan Pamuk’a, Selim İleri’den Atila İlhan’a, Memet Fuat’a dek uzanan günleri, Kadıköy kahvelerindeki edebiyat matinelerini, Beyoğlu’nun küçük İskenderli şir akşamlarını, şair arkadaşlarını, bir dönemin edebiyat dergilerini, ödülerini, şaşkınlıklarını, kavgalarını iyilik dolu bir dile anlatıyor. Hikâyeden bir çocuğun nara, incire, şire, aşka, güzelemesi. “Bunca otuz yılı, eli yılı devirmiş ustaların yanında şu deli Arnavut’un yazı macerasında on beş yılı bitirmiş olması da neyin nesi,” diye düşünenler olacaktır. Onur Caymaz da tüm alçakgönülülüğüyle böyle giriyor söze zaten. Şayet böyle düşünen varsa haksızlık edecektir Caymaz’a. Cevabı ilk cümlede saklı zaten; ‘Arnavut’ damarı kabarmış bir kere, yazmasa olmaz. Yazın hayatındaki on beş yılık hüzünlü tesadüfleri, keyifli anımsamaları, kalp kırıklıklarını, ölümün aralya girdiği hayatları, yeni kitabını beklemenin heyecanını, yazar dostluklarını anlatıyor hatıralarında. Her satırda bir ustalara saygı kuşağı var aslında, her ne kadar birkaç yıldır o ustalar arasında anıldığının farkında olmasa da… Dost bildiklerinin ilk kitabına yalandan da olsa sevinir gibi yapmadıklarını söylemek de ölen babanın ardına yazılan öyküye alınan ödüle sevinme gafletini itiraf etmek de Arnavut damarındandır. Cemal Süreya’nın söylediği gibi, Aravutlar doğru söylemek zorundadır. 5 ay hapis yatan mankenin, şarkıcının yüzlerce sayfa ‘anı’ yazdığı memleketimizde, yazın hayatında on on beş yılı geride bırakan bir yazarın şahsen en doğal hakı ve en güzel hikâyesi ‘Hikâyeden Çocuk’. Bu vakiten sonra artık ‘baba’ olarak anılacak ve çocukluk yapma hakı tanınmayacak bir yazarın son çocukluğu hikâyeden çocuk… Geçtiğimiz günlerde ‘Nar’ın babası olan bir yazarın ilk çocuğu sayılan yazdıklarıyla ve yaşadıklarıyla muhasebesi.Çağlayan ÇevikBir Paragraf