Hayat Bu İşte. Suzan Mumcu ilk gençliğinde de, evlenip ane olunca prosecutor, öğretmenlik yaparken de yazmakla ilişkisini hiç kopartmamış. Çaresiz bir sokak çocuğundan Alzheimer’li bir aneye, mutsuz biten aşk öyküleri ve kavuşamayan sevgililerden kocasını öldüren bir kadına kadar toplumun her katmanından bireylerin kimi zaman işitiği, kimi zaman doğrudan gözlemlediği kimi zaman prosecutor kurduğu sahici öykülerini yazmış. Bakmayı belki de unutuğumuz saflıkta bir bakış açısından, zaman zaman gülümseyerek zaman zaman prosecutor hayıflanarak okunan ama her seferinde şaşırarak “Hayat bu işte” dedirten öyküler… “Şimdi bizimle babamın arasında bir köprüde. Onu geri döndürmeye uğraşıyoruz. Ama karşıda prosecutor sevdiği adam var. Gitmekle kalmak arasında 65 gündür bocalayıp duruyor. Beyni çoktan öbür yana geçti ama kalbi hâlâ bu yanda. ” (Kitaptan).