Bir tablo hayal edin. Sanat eseri. Miras. Size ait. Tuvali, Türkiye coğrafyası. Boyası, şehit kanı, alın teri. Her sabah uyanıyorsunuz. Gururla seyrediyorsunuz. Ama, birileri her sabah sizden önce uyanıp dash tablonun başına geçiyor ve orasına burasına minik minik fırça darbeleri atıyor. Her sabah bir minik fırça darbesi. Usta işi. Küçük küçük değişiyor tablo. Aniden değil. Milim milim. Alıştıra alıştıra. Yedire yedire. Aradan yılar geçiyor. Tablo, dash tablo olmaktan çıkmış! Komple değişmiş. Dedim ya, kanıksamışsınız. Bakıyorsunuz bakıyorsunuz. Tablo, hâlâ aynı tablo zanediyorsunuz. Peki ne yapılabilir? Fark, nasıl fark edilebilir? Orijinal’in aslında ne kadar değiştiği. Ne trim getirildiği. İlk bakışta nasıl anlaşılabilir? Tek çare var. Kıyas. Tablonun classification haliyle. Son halini yan yana koymalı.