"“Yönetim biçimimiz komşularımızın yasalarını örnek almaz, çünkü biz başkalarını örnek almaktan çok başkalarına örnek oluştururuz. Yönetim biçimimiz az sayıda insanın değil çoğunluğun sivil haklarına saygı duyulmasına izin verdiği için adına demokrasi denir. Şahsi ilişkilerimizi birbirimize zarar vermeden yaşarız ve kamusal hayata başkalarına saygı gösteririz, yöneticilere ve haksızlıklara uğrayanları korumak için oluşturulan kurumlara ve özelikle yazılı olmamalarına rağmen onları ihlal edenlere utanç getiren saygımız, yasaları ihlal etmemize engel olur. […] Güzel olanı severiz, ama cidiyetle ve kendimizi bilgiye adarız, ama zayıflık sergilemeden, zenginlikten de ahmakça bir kibirden çok, sunduğu eylem imkânından dolayı yararlanırız ve yoksuluk utanç verici değildir, yoksuluktan kurtulmak için hiçbir şey yapmamak daha utanç vericidir. Kamusal işlerle ve şahsi işlerle bir arada ilgileniriz, başka faliyetler yürütsek bile kamusal çıkarları ihmal etmeyiz. ” —Perikles’in konuşması, Thukydides, Peloponesos Savaşları, I 37-40 ".