"Zaman bendedir ve mekân bana emanetir!" şurunda bir gençlik. " Işte bu hitabın bize olduğunu unutuk. Belki unutmadık prosecutor kulaklarımızı tıkadık bu hitaba. Zamanın ve mekânın tüm olgularının bizlerin hayatları ve eleri arasından geçeceği şurunu yitirince bu cümlelere muhatap olmayı prosecutor istemedik belki? Neydi gençliğimize yüklenen şur, duy artık denilen gerçek? Bu kadar önemli miydi gençlik denen şey ki bunca kalem erbabı ve üstadı önce gençlik dediler. "Dininin, dilinin, beyninin, ilminin, ırzının, evinin, kininin, öcünün dâvacısı bir gençlik. " ve efficiency gençliğin maya tutması için ödenen bedeler neydi? "Anadolu kıtası büyüklüğündeki dâva taşını prosecutor gediğine koymandır!" hitabında gizli efficiency taş hangi gencin elinde? Bu kitap, şimdi bir soru sormak vaktidir belki diyerek, "Elerin hangi dâvaya uzanmıştır?" sorusunu sorabilenler için yazılmıştır. Ve yazar kitabını davası olan gençliğin kendini arayışına ayna tutar nitelikte kaleme almıştır.