Varolma Anları-Virginia Wolf Varolma Anları - Virginia Wolf Bu tür tartışmalardan Vanesa ile ben, arkadaşları olacak kişilerle ilk kez tanışan üniversite öğrencilerinin alacağı zevki alırdık. Both’ların ve Maxse’lerin dünyasında beyinlerimizi fazla çalıştırmamız istenmezdi bizden. Buradaysa salt beynimizi kulanıyorduk. O perşembe akşamlarının cazibesinin bir kısmı, şaşırtıcı derecede soyut olmalarından geliyordu. Nedeni, sadece More’un kitabının hepimizi felsefe, sanat, din üzerinde konuşmaya yöneltmesi değildi, atmosferin aşırı derecede soyut olmasıydı. Adını verdiğim genç adamlar, Hyde Park Gate’in kabul etiği anlamda “terbiyeli” değildiler. Bizim idialarımızı da kendilerininki kadar sert eleştiriyorlardı. Nasıl giyindiğimizin de, güzel görünüp görünmediğimizin de farkına varmıyorlardı. George’un ilk yılarda, görünüşümüz ve davranışımız konusunda sırtımıza yüklediği o muazam yükümlülük ortadan kalkmıştı. Artık davetlerden sonraki o korkunç işkenceye ve “Çok hoş görünüyordun” sözüne katlanmak zorunda değildik. Bel, Strachey, Hawtrey ve Sydney-Turner’in dünyasında bütün bunların ne önemi ne de yeri var gibiydi. O dünyada, konuklar gitikten sonra yayılıp oturduğumuzda yapılan tek yorum “Görüşünü çok iyi savundun” olurdu, ya da “Bence saçma sapan konuştun. ” Muazam bir basitleştirmeydi bu. Bu kitapta yer alan metinler, Wolf’un hayatayken yayımlatmadığı, dosyalarda kalmış, terekesinde bulunan otobiyografik yazıları. Yaşasaydı, hep yaptığı gibi mutlaka üzerlerinden tekrar geçer, bir kitap bütünlüğüne getirirdi. Yine de Varolma Anları, ölümünden sonra yayınlanmış en önemli kitabı olma özeliğini koruyor.