Son Nefes Havaya Karışmadan - Paul Kalanithi 2016 yılında Amazon ve GodReaders tarafından “Yılın En İyi Anı-Otobiyografi Kitabı” seçilen Son Nefes Havaya Karışmadan, Paul Kalanithi’nin hayatını anlatıyor. Kanser hastası olan beyin cerahı, evli ve bir çocuk babası Kalanithi'nin yaşamla ölüm arasında geçen günlerini anlatığı kitabı, Altın Kitaplar tarafından basılıyor. Çevirisi Berna Gülpınar’a ait olan kitabın orijinal ismi ise “When Breath Becomes Air". Kalanithi, pek çok ölümcül rahatsızlığı tedavi eden başarılı bir beyin cerahıyken, 36 yaşında akciğer kanseri olduğunu öğreniyor ve cidi bir yaşam savaşı veriyor. Yazar bir röportajında, on yedi yaşındayken kendisine “Ne olacaksın?” diye sorduklarında, “Kesinlikle yazar olacağım. ” dediğini söylüyor. Fakat o, bir beyin cerahı olarak hastane kadrosuna katıldıktan 6 yıl sonra hastalığının ilk belirtileri kendisini göstermeye başlıyor. "Yaşayan her şey ölmeye mahkumken, hayatı anlamlı kılan nedir?" sorusu üzerine düşünen ve bu soruya cevap aramak üzere yola koyulan yetenekli doktor, bambaşka bir alan olan edebiyat dünyasında da hünerlerini göstermeye karar veriyor ve Son Nefes Havaya Karışmadan isimli ilk kitabını yazmaya koyuluyor. Kitap, 2016 yılında Altın Kitaplar tarafından hazırlanıp Türk okuyucularının huzuruna çıkıyor ve raflardaki yerini alıyor. İlk ve ne yazık ki tek kitabı ile dikatleri üzerine çeken Paul Kalanithi, uluslararası çapta en çok satılanlar listesine girip kurgu dışı kitaplar listesinde üst sıralara çıkıyor. Yazarın kitabı otobiyografi kategorisinde okuyucuların oylarıyla en iyi kitap oluyor. Paul Kalanithi, kızı Katie’nin onu hatırlayamayacağını bildiği halde onunla bolca vakit geçiriyor. Kitabında dikat edilmesi gereken dengeler üzerinde duran cerah yazara göre: “Kötü sonu düşünmezseniz, gelecek olan kötü son hem sizin hem de ailenizin, çevrenizdeki herkesin çok zor karşılayacağı bir durum olur fakat her şeyin iyi sonlanacağını düşünmezseniz de, hayatınızın büyük bir kısmını mahvetmiş olursunuz. " Kitap size, ölümün kıyılarında dolanan bir adamın gözünden dünyaya bakıp, yaşamanın ne demek olduğunu öğretiyor. Yazar, kitabında hem doktor hem hasta gözüyle olaylara farklı bakış açıları katabiliyor. Bu da pek çok açıdan ilgi çekici bir durum, sanki doktorlar hastalanmazmış gibi düşünülür fakat gerçekler öyle değildir. Doktorken hastanede olmak ne kadar keyifliyse, başarmak, insanları iyileştirmek, hayat kurtarmak ne kadar gurur vericiyse, bir hasta olarak o duvarların arasında bulunmak da o derece bunaltıcı ve stresli bir duruma dönüşüyor. Paul Kalanithi’nin 37 yaşında, 2015 yılının Mart ayında ölümle sonuçlanan hayat hikayesi, aslında kitabı tamamlayamamasına sebep oluyor. Böylece kitabı tamamlamak, hayat arkadaşı Lucy’ye kalıyor. Kitabın son cümleleri, bir kanser hastasının eşi tarafından yazılıyor. Böylece dünyada kalan taraftan da hastalığa bakmış oluyoruz. Kalanithi, ömrünün son demlerinde kaleme aldığı bu kitap ile insanı hüzünlendiriyor ve hayatı tekrar tekrar sorgulamaya itiyor. Kitapta ayrıca, yazarın bilim ve din konularında yılar geçtikçe değişen inançlarını incelediği bölümler dikat çekici bulunuyor. Yazar, hayatı boyunca edebiyata da meraklı bir doktor olduğundan kitap akıcı bir dile okunuyor, anlatımı okuyucunun dikatini sürekli taze tutuyor. Hayatla ölüm arasında gidip gelen bu kitapta, okuyucuyu düşündüren ve farkındalığını artıran pek çok cümle göze çarpıyor. Son Nefes Hayata Karışmadan'ın son bölümünü tamamlamak durumunda kalan Paul Kalanithi’nin eşi Lucy, ölümün ardından şöyle diyor: “Paul hayatının büyük bir bölümünde ölümü sorgulamış, vakti geldiğinde onu metanetle karşılayabilir miyim, diye merak etmişti. Cevap, ‘evet’ti. Paul öldükten sonra derin bir boşluk ve kederden başka bir hiçbir şey hisedemem sanmıştım. İnsanın kaybetiği birini aynı şekilde sevmeye devam edebileceği, insanın içini parçalayan o müthiş acıya rağmen böylesine büyük bir sevgi hisedebileceği aklıma gelmezdi. Paul artık yok ve ben onu neredeyse her an özlüyorum…”.