Sabah günesi Amerikan Büyükelçiligi’nin kuzeye bakan genis pencerelerinden içeri süzülerek yerdeki bordo renkli makine halisinin üzerinde hâreler yaratiyordu. Kocaman odada derin bir sessizlik hüküm sürüyordu; tek isitilen ses klima cihazinin belli belirsiz monoton ugultusuydu. CIA’nin Irak bölgesi en üst düzey yetkilisi Michael Edward, odanin serinligine ragmen alninda beliren ter damlalarini silmeye çalisarak, karsisinda oturan ve kahredici nazarlarla kendisini süzen Harry Morgan’in bakislarindan kurtulmaya çalisiyordu. Ince metal çerçeveli gözlügünü burnunun üzerine dogru iten Harry Morgan, buz gibi bir ses tonuyla sorusunu tekrarladi. “Demek MIT ajani yasiyor, öyle mi?”Edward bu soruya zaten cevap vermisti, ama Dis Operasyonlar Daire Baskani sanki kendisine istirap vermek istercesine suali yinelemisti. “Üzgünüm efendim, fakat maalesef yasiyor.” Polisiye edebiyatimizin güçlü kalemi Osman Aysu, ustaca kurgulanmis yeni gerilim romaninda, okuyucularini soluksuz birakacak bir yolculuga çikariyor. Daha az göster