1895 yılı insanlık tarihinde bilimin ve sanatın gelişimi açısından bir dönüm noktasıdır. Freud'un Breuer'le birlikte Histeri Üzerine Çalışmalar'ı yayımladığı bu yıl, yeni bir disiplin olan psikanalizin doğuşunu müjdeler. Bu çalışmayla Freud psikanalizin klinik ve kuramsal temellerini ortaya koyar. Aynı yıl Paris'te Lumiere kardeşler ilk filmi bir duvara yansıtırlar. Yeni bir sanat dalının, sinemanın doğumuna tanık olur dünya. Bir süre sessizlik ve temassızlık döneminin ardından, bu iki disiplinin birbirleriyle etkileşime girmeleri kaçınılmaz olacaktır. Bu iki disiplinin ülkemizdeki etkileşimi üzerine odaklanan bu kitapta sinema dilinin özellikleri irdeleniyor, filmlerin ve rüyaların oluşum süreçlerindeki benzerlikler üzerinde duruluyor ve psikanalitik eleştiri alanındaki temel yaklaşımlar vurgulanıyor. Ardından Avrupa, Kuzey Amerika, Kuzey Afrika, Uzak Doğu ve Türkiye sinemasından iz bırakmış örnekler - Michael Haneke'nin Piyano Öğretmeni, Christophe Barratier'in Koro, Lars von Trier'in Deccal, Stephen Daldry'nin Okuyucu, Wim Wenders'in Paris-Texas, Lee Daniels'in Değerli, Giorgos Lanthimos'un Köpekdişi, Ferid Boughedir'in Terasların Çocuğu, Oliver Parker'ın Dorian Grey'in Portresi, Claude Sautet'nin Ayazda Bir Yürek, Reha Erdem'in Hayat Var ve Hayao Miyazaki'nin Gökteki Kale filmleri - psikanalitik olarak yorumlanıyor ve tartışılıyor. Sinemaya ve uygulamalı psikanalizin sinema alanındaki çalışmalarına ilgi duyan herkesin ilgisini çekeceğini düşündüğümüz bu derlemede değişik karakter örgütlenmeleri, müzik ve yaratıcılık, travmanın kuşaklar boyu iletimi, ensest olgusu, ilk sahne ve iğdiş edilme, ruhsal-cinsel gelişim, Oidipus karmaşası, ruhsal inziva ve yas olgusu öne çıkan temalar. Derleyen : Özden Terbaş Daha az göster