Neyse - Ömer Altıntaş Kapı açılmış kapıyla beraber kalp atışlarım da hızlanmıştı. Bedenim bütünüyle şaşkınlık ve heyecan sarmıştı. Ne olduğunu farkına bile varamamıştım. Belki de sıradan bir kapıydı ama benim gözümde bir cenet kapısıydı. Öyle işte… bir ceneti o bana. Sonra ince ve kısık sesiyle hoş geldin dedi. O an öylece kala kaldım işte. Dilim tutulmuş boğazımda düğümler birikmiş. Biraz şaşkın birazda heyecan içerisindeydim. Sonra içeri girdim ve etrafa bakıyordum, ne olduğunu çözmeye çalışıyordum. Bir müdet sonra elinde iki bardak çayla yanıma geldi ve kıyıma oturdu. Sanki mideme oturdu. Hiçbir şeye cesaret edemiyordum. Ne konuşabiliyordum ne de gözlerine bakabiliyordum nefes bile alamıyordum. Ölür gibi oldum neredeyse. Sen kimsin demek istiyordum fakat lisanım tükenmiş, şir dilim kitlenmiş. Ne şairlik ne de hatiplik kalmıştı.