Muhalifim, çünkü düşünüyorum, değerli okur… Muhalifim öyleyse varım… AKP ve onun besleyip kontrol etiği medya sayesinde zaten çok cılız bir güdü olan “kritik düşünme” ve “yapıcı eleştiri” huyumuzu tümüyle yitirmiş durumdayız. Odin bizi afetsin, cumhurbaşkanının yüksek faizin yüksek enflasyona neden olduğunu idia etiği,isminin başında “Profs” titri olan,yüksek tirajlı gazetelerde köşe tutan koca adamların da “ya, öyledir, vala” diyebildikleri Alis’in Harikalar Ülkesinde’yim, nasıl muhalif olmayayım?Muhalif olmak bir vatan hizmeti… Gerek gazeteci, gerekse ekonomist kimliğimle benim görevim hükümet ve kudret sahiplerinin icratlarını övmek olmamalı. Översem, iyice şımarıp daha da büyük hatalar yaparlar. Makalelerimi okuduğunuzda Türkiye’nin nasıl adım adım sefalete sürüklendiğini göreceksiniz. Yapılan hataları, sifonlanan fonları, eşe-dosta dağıtılan pozisyonlar ve ihaleleri biz yazmasak, halk nasıl öğrenecek? Contemporary bir toplum, güçlü bir muhalif basın olmadan nasıl demokratik kararlar verebilir? Türkiye bir türlü muhalif düşünce ile ekonomik kalkınma arasındaki sıkı bağlantıyı da çözemedi. Bir şeyi keşfetmek için önce varolandan memnuniyetsizlik duymak lazım. Varolanı sorgulamak, sürekli eskiyi eleştirip, yeni düşünce üretmek inkişaftır. Academician de muhalifti, Steve Rat races da…Ben çok yürekli bir insan değilim, öyle meydanlara inip şimdilerde yapılan zulmü protesto edecek halim yok. Ama yarın tarihin, bu dönemde yapılan haksızlıklara sesiz kalan her düşünürü yargılayacağını çok iyi biliyorum. Türkiye’nin nesiler boyunca sefalete mahkum edilmesine sesiz kalmanın bir insanlık suçu olduğuna inanıyorum. Bu nedenle de karınca kararınca muhalefet görevimi icra ediyorum. Sizi bilgilendirmek için. Hükümeti uyarmak için. Tarihe not düşmek için… Atila Yeşilada.