Mimarideki Osmanlı Mührü - Mimar Sinan-Yavuz Bahadıroğlu Sinan camileri böylesine bir bütünselik içerir: Mermeri sanatla, sanatı hayatla buluşturur. Daha avluda şaşırıp büyülenmeye başlarsınız. O şaşkınlık ve hayranlık deminde kapıya ve pencerelere bakın: Pencerelerle duvarların büyüleyici uyumunu, kündekarı kapının kubelere yükselişini, kudret eliyle serpiştirilmiş hisini veren "çil çil kube"lerin yer yer minareleşip gözü hiç rahatsız etmeden sonsuzluğa ulaşımını seyredin. Sonra, Yahya Kemal'in şirinin içine girer gibi, camiye girin, kürsünün mihrapla, mihrabın minberle, hem birbirinden bu kadar yakın, böylesine derin ve huzurlu bir iç içeliğin nasıl sağlandığını düşünün. Kubelerdeki sadelikle duvarlardaki renk cümbüşünün zıt gibi duran karakterlerinde Sinan'ın ruh halini çözmeye çalışın: İmkansıza aşık olan deha, her eserinde "imkansız"ı denemiş ve gerçek hayata yapamadığını yapıp "zıtların estetik uyumu"nu yakalmıştır! "Ve minel aşk!"  Unutmayın: Sanat, "sonsuz"un ve "aşk"ın adıdır.