“Sehre bir yasam alani olarak baktigimiz zaman degerler üzerinden konusuruz, ona yalnizca ekonomi üzerinden baktigimizda rant üzerinden konusuruz. Bu ise yapip ettigimiz her ise sirayet eder. Sehirlerimizi “herkes için sehir anlayisi” ile 7 den 70’e bütün kusaklarin bulustugu, anlastigi, kaynastigi, sevgi ve bilgilerini paylastigi mekânlar olarak tasarlamaliyiz.Sehir herkes için bir baris ve emniyet yurdu olmalidir.Insanlar merhametli oldugu kadar mekânlarda merhametli olabilirler. Biyolojik varligimizi sürdürebilmek için ekmek, hava ve suya ihtiyacimiz vardir. Aynen bunun gibi yasam alanimiz olan mekânlarimizi merhamet ve sorumluluk, iyilik ve güzellik, yardimlasma ve dayanisma duygularimizi besleyecek sekilde “insanî ölçek”lerde, “insan yüzlü” olarak tasarlamaliyiz. Sehir bizim ve bizden sonrakilerin ortak malidir.Onu bilgece ve erdemlice kullanmali ve gelistirmeli, yasamali ve yasatmaliyiz.“Önce insanlar sehirleri insa eder, sonra sehirler de insani insa eder” gerçegini aklimizdan çikarmayarak hirsa ve tamaha sehirlerimizi teslim etmemeliyiz. Kentsel Dönüsüm sürecini; bilimsel, kültürel ve insanî degerler üzerine, medeniyet tasiyicisi sehirleri insa etmede bir firsata çevirmeliyiz. Daha az göster