MASAL SALINCAĞI “Bir varmış, bir yokmuş. Yeryüzünde ne kadar çocuk varsa gökyüzünde o kadar yıldız varmış. Yalnız bu yıldızlar çok yaramazmış. Bütün gece boş durmaz, bir Aydede'nin yanına, bir Güneş Nine'nin yanına koşarlarmış. Sabah olup uyuma vakti geldiğinde yatmazlarmış. Yıldız aneler bakmışlar ki bunları uyutmak mümkün değil; Yıldız Nine'ye gidip, “Halimiz perişan Yıldız Nine! Bize bir çare.” demişler. Yıldız Nine, çocukları dizine yatırıp salamış; fakat çocuklar uyumamışlar. Beşiğe koyup salamış; afacanlar gözlerini bile yumamışlar. En sonunda ışıktan bir masal salıncağı kurmuş, çocukları koymuş içine. Yine uyumamışlar. En küçük yıldız mızmızlanmış: “Bize nini söylemezsen uyumayız.” demiş. Diğer yıldızlar hep bir ağızdan, “Önce nini, sonra masal isteriz.” demişler… Yıldız Nine onları kıramamış. Her gün bir yıldızı koymuş salıncağa, ona nini söyleyip masal anlatmış. Yıldız Nine'yi dinleyen diğer yıldız çocuklar da mışıl mışıl uyumuşlar.”