Hol karanlikti. Evin bütün perdeleri indirilmisti. ürkütücü bir sessizlik vardi içerde. ikisi de farkinda olmadan soluklarini tutmuslardi. ilhan, Sahir’in kolunu birakmamisti. Ayaklarinin ucuna basa basa holü geçtiler, salona girdiler. Perdelerin araligindan sizan los aydinlikta çevreyi görmek mümkün oluyordu. Salon ve yemek odasi biçiminde dösenmisti burasi. Büyük, gösterisli, eski moda ama degerli esyalarla tiklim tiklim doluydu. Duvardaki, Maide’nin ölmüs kocasinin yaptigi çiplak kadin resimleri los aydinlikta, bir genelevin bekleme salonundaki görünütüleri andiriyordu. Ister istemez Ilhan’in etkisinde kalarak: Nerede? diye fisildadi Sahir. Ceset diyememisti. Erhan Bener, her zamanki ustaligiyla kurdugu sasirtmaca yöntemiyle nitelikli bir psikolojik gerilimi birbirine kaynastiriyor. (Arka Kapak) Daha az göster