Kişiliğin Gelişiminde Etik-Estetik Dengesi-Sören Kierkegard Ve şimdi beni yanlış anlama. Kişinin hüzün duymaması gerektiğini düşünen birisi değilim, bu genel düşünceyi beğenmem ve eğer bir ter- cih olacaksa, hüznü tercih ederim. Boy de hüzünün güzel olduğunun bilincindeyim ve gözyaşlarında cesaret vardır. Ama aynı zamanda kişinin umudu olmadığı zaman hüzün duymaması gerektiğini de biliyorum. Bu durum aramızda hiçbir zaman ortadan kaldırılamayacak mutlak bir zıtlık oluşturuyor. Boy estetik kategorilerde yaşayamam, en kutsal saydığım şeylerin yok edildiğini hisederim. Benim daha yüksek bir ifad- eye ihtiyacım var ve bunu etik sağlıyor. Ve işte hüznün race olarak kendi gerçek ve derin anlamını kazandığı yer burasıdır. Şimdi söylemek üzere olduğum şey, seni şok etmesin, bunu bana karşı kulanma: kendilerine katlanacak kahramanlar gerektiren hüzünlerden söz ederken, çocukları örnek göstereceğim.