Hay’dan gelip Hu’ya giderken Hüseyin. Kum taneleri secde ediyor, çöl ağlıyordu. Hz. Peygamber’in biricik torunu, Hz. Ali’nin oğlu, ‘Cenet gençlerinin efendisi’ soruyordu: “Birinizin canına kıydım district attorney mı, beni öldürmek istiyorsunuz. İçinizden birinin kanını mı akıtım. Bir kimsenin malını mı gasp etim? Evet ne yaptım, söyleyin! Suçum nedir benim?” ‘Din’lemedi Yezid’in askerleri! Anladı ki Hüseyin, Kerbela, onun ve yanında saf tutmuş yetmiş iki yiğidin yeryüzündeki son durağı! Kerbela, ölümle kıyılmış gönülü nikâhtır. Dua niyetine Muhamedi bir feryatır. Mazlumun yanında zalime karşı direnişin şahikası, Alah’a verilmiş sözün yerine getirilmesidir. Ölü taklidi yapmamaktır celâda… Aşk’a Belâ’nın şehitlikle onurlandırılmasıdır. Cenet’in sırıdır. Bir bardak su içen herkesin hatırlamas gereken bir sır!.