Izgara 1990'larin en özgün polisiye yazarinin kaleminden çikmis bir multi-meda romani. Bilgisayarlarla donatilmis "akilli" bir binanin bir öldürme makinasina dönüsümünün öyküsünü anlatiyor. Mimarlar çagdas mimarlik teknolojisinin en yetkin binasini tasarliyor, ona kendine özgü bir beyin armagan ediyorlar. O da bu beyni kullaniyor. Ama bu beyin soguk teknolojinin ürkütücü ve bas edilmez beyni. Sonunda kendi yaraticisiyla bir güç oyununa giriyor. Insan ile bilgisayar arasinda otuz alti saat süren bir satranç oyunu. Kasparov'unkinden farkli olarak ölümüne oynanan bir oyun. Roman belki teknoloji korkusunu hakli çikarir gibi görünüyor ama asil konu güç, gücün ne tehlikeli bir oyuncak oldugu.Romanin baska bir ilginç yani da bir tekno-polisiye olmanin ötesine geçmesi, Hiristiyanlik mitolojisine göndermelerle insanin yeryüzündeki varolusu için yeni ve çagdas bir mitoloji üretmesi. Gelecekçi ögelerle tanidik ögeleri dengeleyerek son derece inandirici olmayi basarmasi.Bu soluk kesici, korkutucu cinayet romanini okuduktan sonra bilgisayarlara karsi duygulariniz degisir mi, degismez mi bilinmez? Ama "akilli" binadan sag kurtulmaya çalisan bir roman kahramaninin bu dehset verici binadan kurtulduktan sonra "küçük bir yerde, tek akilli binanin kütüphane oldugu" bir kasabada yasama istegini çok iyi anlayacaksiniz. Daha fazla göster