ANIMSAMASI zor ama, Friedrich Engels Emekçi Sinifin Durumu'nu yazdigi zaman yirmidört yasindaydi. Bu konuyu arastirabilecek tüm niteliklere fazlasiyla sahipti. Rhineland'in Barmen kasabasinda pamuklu imalatçisi, ayrica sinai kapitalist ekonominin tam merkezinde, Manchester'da bir sube (Ermen & Engels) açacak ölçüde öngörülü olan varlikli bir aileden geliyordu. Sinai kapitalizmin ilk zamanlarindaki dehsetin kusattigi, ailesinin dar ve kendini üstün gören bagnaz dindarligina tepki duyan genç Engels, 1830'larin sonuna dogru, genelde ilerici genç Alman entelektüellerin tuttugu yolu tuttu. Kendisinden biraz daha yasli olan çagdasi Karl Marx gibi 'sol hegelci' oldu ―o siralarda Prusya'nin baskenti Berlin'de yüksekögretime Hegel felsefesi egemendi― komünizme yönelik egilimi giderek artti ve; Alman solunun toplum elestirisini biçimlendirmeye çalistigi çesitli yayinlara ve gazetelere yazi yazmaya basladi. Kisa süre sonra Engels, kendini komünist olarak görür olmustu. Bir süre Ingiltere'de yasama kararini kendisi mi yoksa babasi mi almisti, pek belli degil. Belki de kendilerine göre nedenlerle her ikisi de istemistir: Baba Engels, devrimci oglunu, Almanya'daki ajitasyon ortamindan çekip çikarmak ve dört dörtlük bir isadami yapmak için; genç Engels ise modern kapitalizmin merkezinde, modern dünyadaki ciddi devrimci güç olarak kabul ettigi Ingiliz proletaryasinin büyük hareketlerine yakin olmak için. Daha az göster