İnancın Ölümü Komiser Bruneti bir gün tam da Venedik'te suç oranının azaldığını düşünürken, ansızın anesinin kaldığı bakım evinden tanıdığı bir rahibeyi karşısında bulur. Artık “eski” bir rahibe olan bu kadının beklenmeyen ziyareti sırasında anlatıkları Bruneti'yi cidi bir sınava sokacak olaylar zincirini tetikleyecektir. Bu genç kadına rahibeliği bıraktıran şüpheler yersiz midir? Yoksa kilisedeki kemikleşmiş, uğursuz bir çürüme ve yozlaşmaya mı işaret etmektedir? Günah çıkarma odalarında yaşananlar, gizli tarikatlar, okulardaki din eğitiminin vardığı son nokta, Bruneti ile eşini zaten önyargıyla yaklaştıkları din konusunu daha da sorgulamaya itecektir. Dona Leon'un bu romanında ölen sadece birkaç yaşlı bakımevi sakini değil, aynı zamanda bir süredir ölüm kalım savaşı vermekte olan inançtır. Bireyler arasındaki güven ve inanç sorunu, gücü ve faliyet sınırları bilinmeyen gizli örgütlerin varlığıyla toplumun her kesimine ve yaşamın her alanına yayılmıştır. Hemen her semtinde kiliselerin olduğu Venedik'te adaleti sağlamaya çabalayan Bruneti gibi insanların karşısına bir de “kutsal” engeler dikilir. İnancın Ölümü'nde sadece dini kurumların ve bu kurumların yöneticisi konumunda bulunan fanilerin yozlaşma sürecine değil, aynı zamanda bireylerin bu tekinsiz ortamda karşılaştıkları “kara ayrıntılar”a da tanıklık ediyoruz.