Her Güne Bir Masal - Feridun Oral SAKA KUŞUNUN TAKVİMİ - İtalyan Masalı - Küçücük bir saka kuşuydu 'Yavrukuş'. Daha yuva kuracak kadar da büyümemişti. Bilirsiniz, saka kuşları tembel dalarda tünemeyi hiç sevmezler. O da bütün gün, dalardan bahçe çitlerine, ev çatılarından çalılıklarına neşeyle uçardı. Akşam olduğunda da Yavrukuş kendine ağaçlarda bir kovuk arar, orada sabahlardı. Tüylerini yastık yapar, kanatlarını da yorgan gibi üzerine çeker bir güzel uyurdu. Kış mevsiminin, artık havaların iyice soğuk olduğu günlerinden birinde şans Yavrukuş' un yüzüne gülüverdi. Bir pencere pervazının altında boş bir serçe yuvası buldu. Yuva yumuşacık tüylerle döşenmişti. Yavrukuş hiç düşünmeden yuvaya yerleşti. Anesinin yuvasından uçalı beri, ilk defa böyle sıcak ve sakin bir yuvada uyuyordu. Gece yarısına doğru evden sesler yükselmeye başladı. Pencerenin camlarından parlak ve renkli ışıklar dışarı süzülüyordu. Yavrukuş çok korkmuştu. Hemen yuvasından uçup, yakındaki ağacın dalarına kondu ve pencereden ne olup bitiğini görmeye çalıştı. Odada tavana kadar yükselen bir çam ağacı vardı! Ağacın altına renk renk paketler, oyuncaklar konulmuştu. Çocuklar ağacın etrafında sevinçle koşuyor, oyunlar oynuyorlardı. Saka kuşu yavrusu, insanların gece yarısı neden bu kadar sevindiklerini anlayamamıştı. Çünkü Yavrukuş daha o yaz yumurtadan çıkmıştı ve bu koca dünyaya dair fazla bir şey bilmiyordu. O gece, insanlar ışıkları söndürüp yatıktan sonra, çok geç uyuyabildi. Sabah Yavrukuş dışarda cırlak sesleriyle gürültü yapan serçelerin çığlıklarını duyup uyandı. Yuvadan dışarı uçup şöyle seslendi onlara: 'Ne diye bağırıyorsunuz sabah sabah! Gece yarısı insanların gürültüsünden uyuyamadım, şimdi de siz rahat vermiyorsunuz! Neler oluyor?'.