Gregor Samsa, o sabah korkunç düşlerinden uyan­dığında, kendini kocaman bir böceğe dönüşmüş olarak buldu. Zırha benzeyen sırtının üzerinde uzanıyordu, eğer kafasını biraz kaldırsaydı hafif kubbeli ve kemerlerle sert bölümlere ayrılmış kahverengi karnını görebilirdi. Üze­rindeki çarşaf onu çok az kapatıyordu ve yataktan her an düşebilirdi. Vücudunun geri kalanıyla karşılaştırınca çok küçük görünen bir sürü ayağı, o bakarken çaresizce sal­lanıyordu. “Bana ne oldu?” diye düşündü. Bu, bir rüya değildi. Odası biraz fazla küçük olmasına rağmen düzgün bir in­san odasıydı ve tanıdık gelen dört duvar arasında sakince duruyordu. Kumaş örneklerinin bir koleksiyonu masanın üzerinde yayılmıştı –Samsa, bir pazarlamacıydı– ve ma­sanın yukarısında, yakın zamanda bir dergiden kesip yal­dızlı, güzel bir çerçeve içine koyduğu resim vardı. Resim, kürk şapka ve kürk atkı takmış, dik oturan ve tüm kolunu kaplayan ağır kürk manşonunu izleyiciye doğru kaldıran bir hanımefendiyi gösteriyordu. Ürünün baskısı görseldeki ile farklılık gösterebilir. Daha az göster