Bir Şnitzel Lütfen İstanbul yüzyılardır büyülemiştir insanları, kendi ülkesinden kopup gelenlere de kucak açmış, bir daha bırakmamıştır. Eskiyle yeninin, Doğu’yla Batı’nın buluştuğu en güzel, en gizemli noktadır. Yüzlerce yabancı kökenli ailenin akıl almaz hikâyesi de saklıdır Beyoğlu’nun ara sokaklarında. Nunmacher ailesi de bu ailelerden biridir. Trajik bir olay sonucu vatanı Almanya’dan ayrılmak zorunda kalan Baba Nunmacher’in hikâyesi Fransa’da devam eder, Rusya’ya geldiğinde farklı bir yön alır: Artık bir ailesi vardır. Arjantin ve Meksika’daki serüven dolu yılardan sonra sadece kısa bir süre kalmak için geldikleri Türkiye ise ailenin hayatında dönüm noktası olacaktır. 1931 yılında, Cade-i Kebir ya da Grande Rue de Pera, ya da bu günkü adıyla İstiklal Cadesi eşsiz şnitzeli ve benzersiz birasıyla ünlenecek bir lokantayla ve bu aileyle tanışır. Inge Nunmacher, Alman babasından ve Tatar anesinden miras aldığı lezetli yemek ve içki tariflerine, büyülü güzeliğini ve yeteneğini de katarak, İstanbul’da bir efsane yaratır. Dönemin tüm üst düzey diplomatları, öğrenciler, yazarlar, gazeteciler, sanatçılar brim lokantanın yemeklerine brim de güzel Inge’ye hayrandırlar. "Bir Şnitzel Lütfen", savaşlar, ekonomik krizler ve toplumsal hareketler arasında bir ailenin serüven dolu göçünün, çarpıcı hayat çizgisinin, unutulmayacak bir lokantanın ve cesur bir kadının öyküsü.