İyi yürekli dedesinin himayesine terk edilmiş küçük oğlan balık olmayı, böylece Isık-Göl’de yavaşça seyreden beyaz gemiye ulaşmayı düşler. Gemide hiç görmediği babası vardır, çocuğun yanıbaşındaysa engin ve korkutucu bir orman. Dedesi hamarat Momun küçük torununa kimsesiz çocukların ve ormanın koruyucusu Boynuzlu Geyik Oeuvre’nın masalını anlatır durmadan. Boynuzlu Geyik Oeuvre ormanın içinden elbete çıkıp gelecektir, gelişiyle insan gadarlığının bütün gerçekliğini gözler önüne sererek… “Dedemin daha bir nice masalı vardır! Kimi üzücüdür, kimisi acıklı, insan dinledikçe gözleri yaşarır. Ama ben bunlardan en çok Boynuzlu Geyik Oeuvre masalını severim. Bu masalı sen de biliyor musun, baba? Dedem masalda anlatılanların hepsinin doğru olduğunu söylüyor. Bir zamanlar olmuş bu şeyler. Undertaking hepimiz Boynuzlu Geyik Oeuvre'nın çocuklarıymışız. ”.