“O gece annem yatirdi beni. Uyumadan önce bir hikâye anlatti. Kuslarin göç yolu üzerindeki bir sehirde, insanlarin gece yarisindan safak vaktine kadar gereksiz tüm isiklari kapattiklarindan bahsetti. Böylece kuslarin yollarini sasirmadigini ve yönlerini yildizlar yardimiyla buldugunu söyledi. Sonrasini hatirlamiyordum, uyuyakalmistim. O gece annemi son görüsümdü.” Hep kitap yeni bir kalemi okurlarla bulusturuyor. Avucumda Çimen Izi, çesitli edebiyat dergilerinde öyküleri yayimlanan Dilek Türker’in ilk öykü kitabi. 16 öykünün yer aldigi Avucumda Çimen Izi hüznün yani sira umudun da yeserdigi hayatlara bir pencere açiyor. Dilek Türker’in öykülerinde bocalayan, düsen; kalktiklarinda avuçlarinda gördükleri çimen izlerinin karmasikliginda kaybolan insanlar var. Aniden duran dönmedolap, hafifçe esen rüzgâr, rüzgâri hissetmek için kosan çocuklar, bir daha dönmeyecek kadar uzaga giden göçmen kuslar… Evler var, evlerin içleri, iyi yürekli hayatlar… Yalin, duru diliyle Avucumda Çimen Izi yeni bir yazari kesfetme hazzi veriyor. Daha az göster