Görünüşe göre birçok organizasyon iyi eğitim almış, derinlemesine düşünebilen, öğrenmeye hevesli parlak insanları işe aldığını idia ediyor ama gerçekte disipline, düzene, akılsızca coşkuya, rahatlığa ve en saçma fikirlere sırtını dayıyor. Işlevsel aptalık, kişinin düşünme ve odaklanma kapsamını daraltıp, işin sadece dar teknik yönüne odaklanmaya meyili olmasıdır ve insanların işte yaptıkları şeyler üzerine cidi biçimde düşünmelerini engelemeyi amaçlayan örgütlü bir girişimdir. Işlevsel aptalık teknik felaketlere, şirketlerin batmasına, organizasyonların yerle bir olmasına yol açabilir. Ancak bir miktar işlevsel aptalık kısa vadede faydalı olabilir, çünkü uyum yaratır, konfor sağlar. Işte bu aptalık paradoksudur. Bu kitap, akılı organizasyonlar ve daha da akılı insanlar için bir uyanma çağrısıdır. Zekâmızı kişisel memnuniyet, kurumsal başarı ve bir bütün olarak gelişen bir toplum olmak için kulanmanın yolarını anlatıyor.