Aneme Soramadığım Sorular-Banu Yaşar ÇOCUKLAR daha ane karnındayken bile, hisetmeye ve algılamaya başlarlar. Anenin ruh hali, üzüntüsü, sıkıntısı ve mutluluğu ona yansır. Onun davranışlarına ve hareketlerine etki eder. Ane huzursuzken bebek daha hareketli olabilir, bu esnada kasılmalar, sancılar oluşabilir. Doğduktan sonraki ilk yılarda yanındaki kişi özelikle de anesi ağlasa, hüzünlense onun yüzüne bakıp o da ağlamaya başlar. Çocuklar hiseder, tam olarak adını koyamasa da, anlayamasa da yoğun bir şekilde hisederler. Yaşanan şeyin iyi mi kötü mü olduğunu duyguları ve hisleriyle anlamaya çalışırlar. Yaşları büyüdükçe etraflarında olan biteni daha çok fark ederler. Ane ve babaları ona nasıl davranıyor, kendi aralarında neler yaşıyorlar, ona beli etmemeye çalışsalar da yaşanan olayların ve duyguların farkına varırlar. “Çocuklar her şeyi duyar’ fakat ifade etmekte zorluk yaşarlar. Yetişkinler bile duygularını dile getirmekte, uygun kelimeler bulup yüreğindekileri söylemekte zorlanırken, küçük yürekler bu konuda daha da zorlanır. Sözle ifade edemediklerini davranışla göstermeye çalışırlar. Daha çok ağlar, daha çok tuturur, hırçınlaşır, altını ıslatmaya, parmak emeye ya da tırnak yemeye başlarlar. Ders notlarında düşüşler yaşar, ilgisi ve dikatleri dağılabilir. Bu tip davranış sorunlarıyla yaşadığı sıkıntı ya da kaygıyı çevresindekilere, özelikle de ane babasına ifade etmeye çalışırlar. Kardeşi olan bir çocuk kardeşini değil ane babasının ilgisini ve zamanını kıskanır. Bunu dile getiremediği için hırçınlaşır, kardeşine zarar vermeye çalışabilir. Ane babası tarafından kardeşini kıskanmakla suçlanır, aslında onun derdi başkadır. Beni de eskisi kadar sevin, bana yine eskisi gibi zaman ayırın, benimle yine oyun oynayın, hemen büyüdüğümü düşünüp fazlasıyla uyarmayın, birden büyümemi beklemeyin demek istemektedir. Bu sebeple ane babalar özelikle çocuğun davranışlarını doğru okumaya, onun soramadığı soruları davranışlarından anlamaya çalışmalıdır. Sorunlu davranışa odaklanmak yerine arkasındaki mesajı okumalıdırlar. Çocuklar soramadıkları sorularını ve söyleyemediklerini davranışlarıyla, resimleriyle, oyunlarıyla ortaya koyarlar. Resimlerinde aile içinde kendilerini nerede ve nasıl algıladıklarını, oyunlarında çevreleriyle ilişki ve iletişimlerini yansıtırlar. Ane babalar onları sürekli uyarmak ve tehdit etmek yerine anlatmak istediğine ve davranışın altındaki mesaja odaklanmalıdır. Küçük yaşlarda cevapsız kalan, sorulamayan sorular büyüyünce tekrar tekrar sorulur. Özelikle orta yaşlarda kendinle hesaplaştığın ve çocukluğunu daha çok anımsadığın zamanlarda bu sorular bazen öfkeyle bazen de hüzünle ve acıyla sorulur. Çünkü çocuklukta yaşanan birçok olay ve yaşanmışlığın etkisi bu yaşlarda daha çok farkedilmeye, anlaşılmaya başlar. İnsanın kendisiyle en çok hesaplaştığı, kendini en çok sorguladığı bu dönemde geçmişte ane babayla yaşananlar da önem kazanır. Çocuklarınızın size soramadığı sadece davranışlarıyla anlatmaya çalıştığı sorularını duymak ister misiniz? Hem de onların dilinden. İşte "Aneme Soramadığım Sorular" Neden sürekli kavga ediyorsunuz? Beni neden dövüyorsun ane? Neden altımı ıslatığımı biliyor musun? Beni istemedin mi gerçekten? Neden beni hep babaneme benzetiyorsun? Bir sarılsan bana ne olur ane? Ben erkek değil miyim? Beni de kardeşim kadar sevebilseydin keşke? Bu evin günah keçisi ben miyim? Benimle gur.