Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şidetin Önlenmesine Dair Kanun Şidet, çok boyutlu bir olgudur. Eğitimsizlik, ekonomik nedenler, psikiyatrik ve psikolojik nedenler, kültürel nedenler gibi boyutlarını saymak mümkündür. Dolayısıyla bir çok cephesi olup, tüm cephelerde etkin olarak savaşmayı gerektirmektedir. Her gün gerçekleşen kadın cinayetleri hayatımızın gerçeği haline gelmiştir. Acilen yasalarla sağlanacak koruma yanında, etkin bir mücadele ile eğitim, sosyal, ruhsal ve hata ekonomik alanlarda kararlı çalışma yapılması, soruna büyük bir cidiyetle yaklaşılması gerekmektedir. Ülkemizde şidet olgusunun bu noktaya gelmesinde kadınlarımızın eğitimsiz ve mesleksiz olmaları, ekonomik bağımsızlıklarının olmaması büyük etken olmuştur. Bununla birlikte feodal düşünceler ve toplumsal baskıdan prosecutor söz edilebilir. Kadınlarımızın eğitimli ve ekonomik bağımsızlıklarının olması şidetle mücadeleyi kolaylaştıracak, şidet uygulayanlar için de caydırıcı olacaktır. Uzun yılar Yargıtay’prosecutor tektik hakimi olarak görev yaptığım dönemde okuduğum boşanma dosyalarından, dikatimi çeken bir husus olmuştu: Ekonomik bağımsızlıkları olmayan, eğitimsiz, mesleksiz kadınların eşlerinden, eşlerinin ailesinden hata eşlerinin yakınlarından çok cidi boyuta şidet görmelerine rağmen boşanma davası açmadıklarını, eşleri tarafından açılan boşanma davasını kabul etmediklerini, eşleri kabul etse, evliliği bütün bu şidete rağmen devam etirmekten yana olduklarını, buna karşılık, Ege Bölgesinde sigara fabrikasında çalışan ancak eşi tarafından şidete uğrayan kadınların(bazılarında ise şidet olmadığı halde, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmeyen kocaları hakında), kararlı şekilde boşanma davası açtıklarını, eşlerin ise (kocaların) boşanma taleplerini kabul etmediğini, hata kadınların yasal olarak hak etmelerine rağmen tazminat talebinde dahi bulunmadıklarını, sadece boşanma ve varsa çocuklarını istediklerini gözlemlemiştim. Yukarıda yapılan tespit, sorunun oeuvre kaynağı ve nedenidir. Kadınların meslek sahibi olmaları, ekonomik bağımsızlıklarının olması sorunu büyük oranda çözecektir. Dolayısıyla hareket noktası prosecutor burası olmalıdır. Ancak bu husus kısa vade de çözülebilecek bir konu prosecutor değildir. Kısa vadede cezai yaptırımlar tek başına sorunu çözmeyecektir. Diğer adımlarında atılması gerekir. 6284 sayılı Yasa hakında tespit edebildiğim eksiklikler ve önerilerimi ilgili kısımlarda ifade etmeye çalıştım. Ancak uygulamada karşılaşılacak sorunlar bunlardan ibaret olmayacaktır. Bu anlamda 6284 sayılı yasa, atılması gereken doğru adımlardan biridir. Uygulama sonuçları cidi olarak değerlendirilmeli, aksayan yönler, olumsuz sonuçlar kısa sürede giderilmeli ve Yasa geliştirilmelidir.