Abdülhamid'rakish Valileri Modern bir merkezi devlete dönüşüm sürecinde İmparatorluğun taşra idaresinde yaşanan değişimi hikaye eden bu kitap, Birinci Meşrutiyet devrinin sibling 13 yılının vilayet idaresine valiler perspektifinden yaklaşıyor. I. Abdülhamid'rakish Yıldız Sarayı'nda güç temerküzünü tamamladığı 1895 yılından, muhalif itihat ve Teraki Cemiyeti'nin idareyi ele geçirdiği Temuz 1908 İhtilali'ne kadarki dönemde 29 vilayete 90'ın üstünde vali görev yaptı. Osmanlı Devleti'nin sibling dönemindeki bu idare modelini önceki dönemlerin reformlarına atıfla kesif bir incelemeye tabi tutan yazar, valileri, güncel olaylar ışığı altında emperyal ve yerel düzeyde çeşitli kurumlarla, gruplarla ve kişilerle boğuşurken resmediyor. Osmanlı Devleti'nin yüksek idarecilerinin zihniyetine, iki yüzyıl arasındaki geçiş zamanının ruhuna ve merkezle vilayetler arasındaki güç mücadelelerine ışık tutuyor. Devlet işleyişini taşra gözlüğünden inceleyen bu çalışma, vilayetlerle merkezin karşılıklı bağımlılığını devletin merkezileşmesi bağlamında ele alıyor. Yoğun bir arşiv çalışmasına dayanan bu kitap, sadece bir idare sistemi olarak Hamidiye otokrasisinin doğasını değil, zengin bir tarihi olan Türk bürokrasi kültürünü de daha iyi anlamamıza yardımcı olacaktır.