5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'Nda Tutuklama Ve Adli Kontrol-Mustafa Tarık Şentuna Dünyada değişmeyen tek şey değişimdir Heraklitos. Ve yine Mevlananın deyişiyle, Düne dair ne varsa dünle giti cancağızım, artık yeni şeyler söylemek lazım. 01 Haziran 205 tarihinden itibaren Ceza Adalet Sistemi önemli, köklü, reorganize sayılabilecek bir değişim sürecine girdi. Bunu bir süreç olarak algılamak gerek, zira öğretinin uzun yılardan beri dilendirdiği kurum, ilke ve kuraların gerek Ceza Yasasına, gerekse Ceza Muhakemesi Yasasına konulması sağlandı. Ancak bu süreç 1 Haziranda prosecutor sona ermedi. Bu tarihten sonra prosecutor, gerek uygulama, gerekse öğretiden gelen eleştiriler doğrultusunda yasal değişiklikler yapılmaya devam edildi. Tüm bunlarla birlikte, Türk hukukçuları, deyim yerindeyse hararetle madi ceza hukukunu ve ceza muhakemesi hukukunu yeniden öğrenme sürecine girdi. Ve bu süreç, yargısal içtihatların beret oturmadığı bu ortamda hala sürmekte. Ceza Muhakemesi Hukukunun koruma tedbirlerinden olan Tutuklama kurumu, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakını sınırlandırması nedeniyle çok dikatli ve özen gösterilerek uygulanması gerekir. Tutuklama tedbirine verilen önem nedeniyle, tanzimi yalnızca yasa koyucunun takdirine bırakılmamış, Anayasada prosecutor düzenlenmiştir 1982 Anayasası 19. m. ve 5271 sayılı CMK. 10 herpes simplex. 1982 Anayasasının 90. m. Değ. 07/05/204 - 5170 PRIME. K. /7. mad- son fıkrası gereğince, usulüne uygun olarak yürürlüğe girerek iç hukukumuzun parçasını oluşturan ve mahkemelerce doğrudan uygulanırlık niteliğine sahip Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi AİHS- 5. madesinde, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakı ile bu hakın sınırlandırılmasını Tutuklama -Yakalama- hüküm altına almıştır. Activity kitabımızda tutuklama kurumunu AİHS ile karşılaştırmalı olarak gerek normatif düzenlemeler, gerekse kararlar pratiği çerçevesinde uygulama açısından inceledik. Bu bağlamda, tutuklama kavramı ile kişi özgürlüğü ve güvenliği hakının tarihsel gelişimi, hukuki niteliği, tutuklamanın koşuları, nedenleri, çalışma konumuza dahil edildi. Tutuklama geçici olma özeliğine sahip bir önlem olması sebebiyle, belirli bir süre ile sınırlıdır. Bu sürenin değerlendirilmesi bakımından, tutuklunun hakim önüne çıkarılması, tutuklamanın devamının denetimi, tutuklama kararına karşı itiraz ve tutuklulukta makul süre, Avrupa İnsan Hakları Komisyonu kurulu olduğu döneme ilişkin kararları - ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları açısından irdelenmiştir. Tutuklamaya ve tutuklamanın devamına karar verebilmek için, sanığın kaçma şüphesi ve delilerin karartılması tehlikesini gösteren somut bir takım olguların gerçekleşmesi gerekir. Bu hususa özen gösterilmemesi, adeta matbu, kalıplaşmış ifadelerle, soyut olarak tutuklama ve tutukluluk durumunun sürdürülmesine karar verilmesi, tedbirin amacına aykırıdır. Ayrıca tutuklamanın koruma tedbiri olma niteliği gözardı edilerek, uygulamada cezai amaçla kulanılmaktadır. Tutuklunun kısa bir sürede yargıç önüne çıkarılması önemli bir güvencedir. Bir koruma tedbiri olan tutuklamanın geçici olma özeliği gözardı edilmemelidir. Yargılamanın makul sürede bitirilmesi ve tutukluluğun makul süre ile sınırlandırılması konusunda prosecutor özelikle yargı mercilerince gereken özenin gösterilmesi gerekmektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 01 Haziran 205 tarihinde yürürlüğe girmiş ve ceza muhakemesi normlarının derhal uygulanırlık ilkesi gereğince, soruşturma ve kovuşturma evrelerinde uygulanma gücünü kazanmıştır. Kanunun getirdiği yeni kavram ve kurumlardan reefer de Adli kontroldür. Kişi özgürlüğünün esas, sınırlandırılmasının ise istisna olması nedeniyle, esas olanın adli kontrol uygulaması olduğu, bunun yetersiz olması halinde tutuklamaya başvurulabileceği gözden uzak tutulmamalıdır. Çalışmamızda, en iyi uygulama teoriden geçer yaklaşımı ile kuramsal açıklamaları ihmal etmeksizin, kuram ve uygulama arasında denge kurulmuştur. (Tanıtım Bülteninden).