Naren Kumar Kumar itibaren Kalininskoe 100000, Kazakistan
Acadia Ulusal Parkı yakınında bir hafta boyunca bebek bakıcılığı yaparken Maine'de bunu okuyun. O edebi bir hazinedir.
Gerçekten büyüleyici buldum.
Bir Murakami hayranı olarak, bu benim için yol kitabının ortasındaydı. Hikayeden kesinlikle etkilenmişken, Windup Bird Chronicle'ın güzel rüya gibi görüntüleri yoktu. Flipside, Hardboiled Harikalar Diyarı ve Dünyanın Kenarı'ndan biraz daha az genişti. Oidipal kadercilik ve pop-kültür ikonografisi ile birleşmiş metafizik felsefeden hoşlanıyorsanız bunu okuyun. (Albay Sanders'ın önemli bir şekilde öne çıktığını söyleyerek hiçbir şey vermiyorum.)
Bu kitabı Noel için iyi bir okuma olduğunu duymuş bir arkadaşımdan aldım. Ancak, hiçbirimiz çocuklar için olduğunu fark etmedik, bu yüzden Bellyache'yi nasıl inceleyeceğimizden emin değilim. Buradaki amacım için, çocuk edebiyatının iki kategoriye ayrılabileceğini düşünüyorum. Çocuk olarak okuyabileceğiniz ve yetişkin olarak eğlenebileceğiniz çocuk edebiyatı vardır. Bu tür literatür, komplo ve karakterleri nedeniyle genç gruba hitap ediyor. Aynı nedenden ötürü yetişkin grubuna da hitap eder, ancak şimdi okuyucu yazarın yazma veya edebi tekniğinden zevk alma olgunluğuna sahiptir. Bu kategoriye örnek olarak Roald Dahl kitapları, Alice Harikalar Diyarında, Peter Pan, Time Quartet'te Kırışıklık, Simyacı veya Küçük Prens gösterilebilir. İkinci kategori, çocuklar için yazılmış ve gerçekten sadece genç bir izleyici tarafından okunması ve keyfini çıkarması amaçlanan çocuk edebiyatıdır. Buraya Caddy Woodlawn, Amerikalı Kız kitapları, Nancy Drew, Bebek Bakıcısı Kulübü vb. Koydum. Bu arada Marcos'un kitabını da bu kategoriye koyacağım. Dikkatle okuduğum kadarıyla, yazıda fazla derinlik yoktu. Yazar Peter'ın yemek istediği tüm tatlıları listeliyorsa, yaptığı şey buydu. Hikaye de yaratıcılıktan yoksundu çünkü temelde Fındıkkıran Süiti idi. Yazar ayrıca "show not tell" bölümünün "tell" kısmının yanında yer aldı. Örnek: Peter bir şey hissediyorsa, yazar "Peter gözyaşlarının gözlerini diktiğini hissetti. Üzgündü." İlk bölüm kitaplarına ve ardından bazılarına giriş yapan genç okuyucular için hepsi iyi ve iyi. Kitabın neden Roald Dahl ile karşılaştırıldığını görebilsem de, gerçekten sadece en zayıf ilişkileri hak ediyor.
Nobody has the power to move me with writing like Kay does.