poinsettia

itibaren Closplint, KY 40927, Birleşik Devletler itibaren Closplint, KY 40927, Birleşik Devletler

Okuyucu itibaren Closplint, KY 40927, Birleşik Devletler

itibaren Closplint, KY 40927, Birleşik Devletler

poinsettia

Clockwork Angel, prequel serisindeki The Mortal Instruments serisinin ilk kitabı. 1878'de Victoria Londra'da gerçekleşir. Tessa Gray, çok nadir bir yeteneğe sahip olduğunu ve Downworlder olduğunu öğrenen ana karakterdir. Kitabın ana odağı Downworlders. Downworlders hakkında birçok yeni bilgi var ve kitap bir prequel olduğu için bildiğimiz ve yerleştirdiğimiz birçok karakter var. Pandemonium Kulübü sadece New York'ta bir kulüp değil! Londra hakkında daha fazla şey öğrenmek ve komployu Viktorya döneminde ayarlamak ilginçti. Yeni karakterleri en çok sevdim. Tessa güçlü bir dişi karakterdir ve belirgin bir rol oynamaktadır. Jem ve Will, öğrenmeleri ilginç. Neredeyse birbirlerinin tam karşıtları, ancak en iyi arkadaşlar. Jem çok tatlı ve sevecen ve karakterini seviyorum! Şimdi Will diğer taraftan ... Will'i severim ama ona ne olduğunu bilmek istiyorum. O özel bir insan, ama sadece her şeyi örtbas etmeye çalışıyor. Gerçekten onun hakkında daha fazla şey öğrenmek ve öğrenmek istiyorum! Bu kitabı TMI'dan çok farklı kılan şey Downworlders ve gizem üzerine odaklanmak. Kitabın çoğu için, bir şekilde, bir gizemdi. Sonunda ağzım tamamen açık duruyordu! Daha fazla bilmek istiyorum! Bu ilk kitap olduğu için hâlâ sahip olduğum birçok soru var ama bir sonraki kitabın çıkmasını beklemem gerekecek! Bir yandan notta, zevk aldığım farklı edebiyat eserlerinden söz edildi! İki Şehrin Hikayesini anlattıklarını ve konuştukları karakterleri anladım. Bundan mutlu oldum. Bu kitapta afyon hakkında da konuşuluyor. Aslında geçen yıl okuldaki afyon hakkında her şeyi öğrendim, böylece mantıklı! Genel olarak, City of Bones kadar iyi olduğunu düşünmedim ama yine de çok zevk aldım! Bence çok iyi bir preqel serisi olacak. Genel Derecelendirme 9.1 / 10

poinsettia

Nick Stone serisindeki 4 numara, birincisi kadar iyi değildi. Kuşkusuz, 2 ve 3 sayıları atlamış gibiyim, ama dürüst olmak gerekirse onları almanın oldukça fazla irade alacağını düşünüyorum. Her ne kadar yolunda gitse ve sayfaları yeterince iyi çevirse de, plotilin yer yer biraz can sıkıcı olduğunu ve bazı karakterlerin biraz düz olduğunu gördüm. Ancak Nick Stone, her zamanki gibi zekiydi ve sonuna kadar kitapta tutmamın tek nedeni oydu. Oldukça hayal kırıklığı - belki de bu seriyi bir süre bırakacağım.

poinsettia

Kitabın sonuna geldiğimde hemen tekrar okumak istedim.

poinsettia

muhteşem

poinsettia

bence mastoor ne yapabilir

poinsettia

Marco bunu okul için okuyor.

poinsettia

it's what every peace corps memoir strives to be -- but never accomplishes.

poinsettia

i like this book because its very funny.and its wroted in comic style.

poinsettia

I know it's the same subject matter, but why was this one so much more boring than Pride and Prejudice?! It took me a while to get through it, although there were some good moments, especially the last several chapters, when I couldn't put it down.

poinsettia

Loved this book! Being an adventurist myself, Holly Morris truly inspired me to not let anything stand in the way. If you have a will, a lot of perseverence, and a really amazing mom....heck you can do anything. I loved how honest her writing was and how much energy it held. Her stories about the women in Iran, Borneo, New Zealand, India, and Cuba were real, not over the top drama queens. Diva took on a much humbler meaning. A great book for anyone to read who feels like they're not really knowing how to go after that ticking "I want to do more" part in their brain. Never fear, let your heart steer. First page of prologue, sums it up: "My pod days are over, damnit," I thougt to myself as I stood in my bedroom back in Seattle, looking at the wall. In my family, "pods" --the dispirited hulks from Invasion of the body Snatchers who walked through life with eyes open but not really living --were the lowest form of being. I had stripped clean my walls, painted them white, and hung huge sheets of white paper and scrawled on them painfully self-conscious resolutions for the future: BODY, SOUL, WORK. All had subdivided categories. My gray backpack lay in the corner covered with Indonesian dust, and I was struggling to hold on to my hard-won modicum of actualization."