Samar Elshahawy Elshahawy itibaren Noratus, Ermenistan
Bu kitap beni hep ağlatıyor, film de öyle. Ben büyük bir hayvan aşığıyım, tüm hayvanlar (örümcekler hariç, benden uzak olsunlar) ve bu hayvan severler için harika bir kitap. Köpeği olan bir ailenin hikayesi, köpeğin aileyi nasıl değiştirdiği ve köpek bazı şeyleri yanlış davranıp mahvetmiş olsa bile, hala ailenin şiddetli sadakati olan ailenin bir üyesiydi. İnsanlar hayvanlara atabilecekleri bir şeymiş gibi davranmaktan nefret ediyorum. Hayvanlar bazen insanlardan çok daha iyidir ve tüm sevgiyi hak eder. Bu hikaye beni güldürüyor, ağlatıyor ve daha küçük kürk toplarımı özlüyor. Bir yıldan az bir sürede 3 evcil hayvanımı kaybettim, her biri bana çok sert geldi ve her birinden sonra duygusal olarak boşaltıldım ve her evcil hayvandan iyi ve kötü hatırlayabildiğim bir hikaye okumak güzel ve bunu okudum birisi kayıp her biri için yaşadığım duyguları yaşadı. 5/5
Basit bir şekilde güzel. Bütün diziyi bir gün okumak zorundayım.
Okumak güzel, ama aynı anda değil.
Bu kitap, her yerdeki her lise fen dersinin müfredatında olmalıdır. bu kitaptaki en sevdiğim küçük gerçeklerimden biri - "Televizyonunuzu almadığı herhangi bir kanala ayarlayın ve gördüğünüz dans statikinin yaklaşık% 1'i Big Bang'in bu eski kalıntısı tarafından açıklandı. hiçbir şey yoktur, evrenin doğuşunu daima izleyebileceğinizi unutmayın ". pg. 12
Oldukça basit - bebek yüzleri gıda ile ilgili öğeler ve kavramlar resimleri. Ancak "KAŞIK" sayfasının ortaya çıkardığı çığlıklar ve kıkırdamalar bunu okumak için bir buçuk dakikaya değer kılar.
I never know what to expect with Anita Shreve. I either love her books or hate them. There’s no in between and I can’t identify any rhyme or reason for the different reactions. If I had to try to put my finger one, however, I think it would come down to the characters. I can get much more into her stories when I feel like the characters are realistic or like I can empathize with them. I’ve read other reviews for this book, and it appears most people are not fond of the characters. Oddly, I thought they were great. A number of people seemed to think they weren’t all that deeply developed. To me, this is one of the reasons I enjoyed the book. I thought that their feelings and thoughts were well portrayed, without the story being bogged down in unnecessary fluff. What other people see as well developed sometimes strikes me as overdone and grating. I don’t want an author to tell me how I should feel about what is going on; I want to take the story that is being presented, mull it over in my thoughts, and allow it align with those memories and emotions that it evokes in me personally.