Timotheos Leahy Leahy itibaren 65630 Skatan, Finlandiya
Bu gerçekten benim için olay yerine gelmedi. Neden parmağımı koyamıyorum ama biliyorum ki sadece acele edip sonuna gelmek istiyorum. B / c değil nasıl bittiğini bilmek gerekli ama b / c bitmesini istedim. Benim de bir Brennan kitabı hakkında her zamanki duygularım değil!
Eh, iyiydi. 2.5 verirdim
Değişiklikler'den uzaklaşan ferahlatıcı bir adım, ancak bu kapağı anlayan var mı?
Bu kitap hakkında ne düşündüğümü pek çözemiyorum. Karakterler kesinlikle keskin bir şekilde çizilir, ancak çok iyi insanlar değildir ve sonuç olarak zaman zaman zor işler. Yazısı parlak değil ama konu ilginç ve bu konuda okumaktan zevk aldım ve kesinlikle bunun hakkında konuşmaktan zevk aldım. Diyorum ki oku ve kendi kararını ver.
Bazı harika yazılar - Brooks, zaman periyodunu perspektif haline getirerek ve ana karakteri oldukça ilerici, ancak hala saf hale getirerek oldukça iyi yönetiyor. Kesinlikle 'blah' sona eren çok heyecan verici, ilginç bir hikaye - kitabın geri kalanına hiç uymuyor. Durumunun gerçekten nasıl ortaya çıkacağı muhtemelen daha doğrudur. Kurgumda Hollywood esque sonlarının hayranı olduğumu itiraf ediyorum. (Hey, bu kurgu. Gerçek hayatta olanlar için umduğum gibi değil.)
Kitap iyi yazılmıştı. Çok fazla duygu uyandırır ve hafif bir okuma değildir.
Son derece komik bir okuma, ancak olgun bir okuyucu gerektirir. Bu kitap aynı zamanda "kötü" dilin kolayca rahatsız ettiği kişiler için değildir.
Bir antropoloji kitabı gibi çok fazla okur, kitleler için değil.
Angela's Ashes is a sad story told through the eyes of a young boy named Frank, the son of Angela and Malachy McCourt. The author writing the book through the boy's perspective made readers really feel Frank's physical and mental anguish throughout the novel. The fact that Angela did nothing but stay in her comfort zone by smoking cigarettes all day while her alcoholic husband created worse situations within the family all the time was annoying because that was the time she should have been using to keep her family together and feed her starving children. The book ended well though because the boy grew and escaped his brutal childhood alive. He then moved on determined to live a happy, healthy, and successful lifestyle. That really made the book worth reading.
Tayo is a Native that returns to his reservation after serving the U.S. in World War II. The atrocities of war lead many of his peers to drink their life away upon returning home. Tayo, instead, is torn between giving into despair and finding a way to reconnect to his people's ancient ways. He finds, in his quest to be healed, that the old ways heal best. This story is a wonderful investigation of the plight of our country's Natives, and it is told carefully and lovingly. It is also universally a story of finding redemption, hope, and even rebirth when some damage cannot be fully healed. Silko is a master of inventive narrative, seemlessly alternating between flashbacks and the present in a way that makes such a common style seem brand new. The story is devastating and uplifting and is highly rereadable. Tayo's hope and battle are in one way or another everyone's.