Mesk Media Media itibaren Guestwick, Dereham, Norfolk NR20, İngiltere
Bunu bir goodreads hediye ile kazandım. Kitap kulağa ilginç geliyordu ve Matthew’u takip ettiği ve şu sıradan dünyadaki şu anda yaptığı şeyi oldukça iyi başladı. Bu kitapla yaşadığım en büyük sorun, çok yavaş hareket etmesi ve uzun sürmesi olanların gerçekte ne olduğunu açıklamanın zamanı geldi ve elimizdeki tek şey Matthew ve bazı meleklerini depresyonda ve kafa karışıklığında, içmekte ve zor ilerliyor. Bu kitap belli bir kitle için ilginç olabilir, ama hepsi birbiriyle bağlantısız ve gerçek dışı görünüyordu. Ayrıca, yazar Joseph Devon, farklı olan bu kitabı (ve kitaplarının çoğunu) kendi kitabını yayınladı. Yazdırma tutarsızdı, bu da bir satırın diğerinden daha koyu olması anlamına geliyordu ve bu da doğru satırda odaklanmayı zorlaştırıyordu. Daha önce hiç yayınlanmış başka bir kitap görmedim, ancak bir e-kitap kopyasının üzerinde yoğunlaşmanın daha kolay olacağını düşünüyorum. Okumak isteyen varsa bu kitabın bir kopyası bende.
Sevdim! En iyi okuma süresi.
Assassin Kralı'na başlamadan önce şu anda bu kitapları yeniden okuyorum. Hayden o kadar çok gevşek son buldu ki, aklımdan çıkmasını önlemek için bir tazeleme makinesine ihtiyacım vardı. Bu şimdiye kadar okuduğum tek kitap seti.
Bunu daha sonra okuduktan ve sonra sevdikten sonra okudum ve geri döndüm ve diziyi baştan başlattım. Bu yüzden bu konudaki hislerim, içindeki karakterlerin nereye gideceğine dair geleceğe dair bir fikir sahibi olarak biraz eğikti. Yine de, Bayan Hamiliton'un bu dizide oluşturduğu karakterleri ve bu kitapta onlara tanıtılmasını sevdim.
This is the first Neil Gaiman book that I've read. Gaiman has a brisk, matter-of-fact style of writing that I really enjoy. He can usually get a lot done with a few words, and rarely seems as though he is trying too hard. He also has a penchant for witty one-liners and keen observations without making them seem cheesey or contrived. Unfortunately, "American Gods" lacked a real narrative drive for the first 400 pages, so while the pages turned quickly, it did not appear that we were really going anywhere. Gaiman makes a bold move in attaching his point of view to a main character with esentially nothing to live for. Since he does not really care what happens to him, we tend not to care as readers, either. Gaiman does a good job of finally raising the stakes a bit and bringing together seemingly meaningless moments from earlier in the narrative in the final third of the book. This makes the book satisfying beyond the handful of interesting characters and barrel full of well-turned phrases that populate the work. While I rate the book as good, not great, I blame that mostly on the unusual choice for main character. I'm definitely excited to read more of Neil Gaiman.