Donna Mc Namara Mc Namara itibaren Texas itibaren Texas

Kabul edersek, Bloodfever'ın Darkfever'dan daha az ileri momentum var gibi görünüyor, ama yine de sevdim. Mac'in üzerinde bulunduğu bu kendini keşfetme yolculuğunu seviyorum. Zor yoldan büyüyor. Bence ilk kişi POV güzel çalışıyor, çünkü bu temelde Mac'in hikayesi. Tabii ki, Barrons büyük bir beraberlik. Keyifle esrarengiz, titiz ve Mac'e olan duyguları, Mac gerçekten anlamıyor olsa bile, net bir şekilde ortaya çıkıyor. Barrons'un Mac için deli olduğunu düşünüyorum. Ona çok sahip oldu ve sadece OOP dedektörü olduğu için değil. Kaynayan kıskançlık feromonları Mac'in etrafındaki havayı parlak kırmızıya çeviriyor ve "MINE" diye bağırıyor. Yargıtay ödüllü bir davayı Barrons'un Mac hakkındaki duyguları hakkında bir araya getirebilirdim, ama konuyu açıklamayacağım. Evet, biraz pislik, ama onu sevdiğimi söylemeliyim! O zor bir adam, bu yüzden çok seviyor. Bence bu konuda iyiyim. Mac bunu halledebilir. KMM'nin bu diziyi (şimdiye kadar) Barrons'un bir karakter olarak zorlayıcı ve arzulanan bir şekilde yazmasından memnunum, ancak Mac'ten gösteriyi çalmıyor. Buradaki yazımı biraz şıklıkla seviyorum ama üzerine yazılmamış. Duygular görüntülerle aktarılır ve yoğunluk okuduğumda kalbime taşınır. Mac'in kız kardeşi üzerinde acı çektiğini hissediyorum ve beni kendi kız kardeşime korkunç bir şey olursa yaşayacağımdan emin olduğum karanlık yere götürüyor. Çok fazla ortak noktamız olmadığından Mac ile normalde yapmayacağım bir şekilde tanımlamamda bana yardımcı oluyor. Bu benim için iyi bir yazarın işareti. Herhangi bir aşağı nokta varsa, bazı yönlerin biraz fazla eğik olduğunu hissediyorum. Seri okuma söz konusu olduğunda rahatsız edici bulduğum tüm "göz kırpma, göz kırpma, okumaya devam etme tedavisi" alıyoruz. Kabul edelim, kitapları okumaya devam edeceğim, bu yüzden beni yönlendirmenize gerek yok. Aynı zamanda, biraz gizemin iyi olduğunu düşünüyorum, ama belki de çok fazla gizem değil. Peri olayları hakkında devam etmeyeceğim. Eğer beni tanıyorsan, zaten her şeyin başarısızlığına karşı büyük bir hayranlık duyduğumu biliyorsun, bu yüzden bu kitabın bu yönlerini çok seveceğim. İnanıyorum ki KMM ve ben peri efsanelerine karşı sevgiyi paylaşıyoruz ve bu sevgiyle bu dizide ve onun Highlander serisinde daha az ölçüde yazılmıştır. Bu Darkfever gibi uzun bir inceleme olmayacak. Sanırım bu kitapla ilgili hislerim hakkında yeterince şey söyledim. Hikayeyi gerçekten ilerletmeyen bazı bölümler vardı, ancak yazı, Mac ve Barrons'un karakterleri ve Dublin şehri o kadar ilgi çekici ki, bu benim için bir fiver. Mac'in hikayesinin duygusal unsurları beni gerçekten içeri çekiyor ve gitmeme izin vermiyor. Ve tamamen daha fazla Barron için aşağıyım! Faefever'e ne zaman gideceğimi bilmiyorum, ama bu arada Mac ve Barrons ile daha fazla zaman geçirmeyi dört gözle beklediğimi biliyorum.

A coming of age tale that covers all of the bases. Childhood, loneliness, finding ones individuality, religion and of course, love. Drawn in beautiful black and white and being about the size of War and Peace, this is a must read. (God, I hate that phrase)

This book was pretty addicting. When I started it I thought it was going to end up in my 'unfinished' pile. But as I got into it, I couldn't put it down. Other than the big amount of cussing (i can only take so much) and the over use of God's name as a putdown, I really liked this book and I am determined now to go to the library to hunt down the second one.

Not a book I would normally choose but I borrowed from the thompson library in Crete, it was an OK read and has given me some ideas for my own writing!